Van klooster naar Academisch Ziekenhuisterrein

Na een arme periode leefde Amsterdam rond ± 1850 weer op. Er was meer geld en aandacht voor zieke en arme mensen. Op het Binnengasthuis kwam in 1828 een ‘Klinische School’. Dit was het begin van BG als academisch ziekenhuis voor wat de Gemeentelijke Universiteit zou worden. De gemeente sloopte de oude kloosters en investeerde in het nieuwe ziekenhuis. Omdat licht, lucht en ruimte gezond waren, en zijn, kwamen er verpleegpaviljoens. Parkjes en plantsoentjes vervingen de kloostertuinen. Het terrein was afgesloten van de rest van de steeds verder groeiende stad. Naast het BG kwam er in West het Wilhelminagasthuis.

Het BG in gebruik als ziekenhuis. Licht, groen en rust in de ‘Verdwenen Hof’

Na de crisis rond 1930 en verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog maakte Amsterdam opnieuw een groeistuip door. Het BG en het WG werden te klein, te onhandig en te oud om goed dienst te doen als academische ziekenhuizen. In 1969 viel het besluit om aan de rand van de stad, in Zuidoost, het AMC te bouwen. Alle patiënten verhuisden in 1982 van het BG naar het AMC. Het oude ziekenhuis bestond niet meer en het terrein zou een openbaar en groen onderdeel van de binnenstad moeten worden. Het hek verdween, er kwamen fiets- en wandeldoorgangen. Een aantal gebouwen werden gekraakt, andere gesloopt. Omdat er een tekort was aan woningen, de functie ‘wonen’ de beste garantie geeft voor leefbaarheid van een binnenstad werd het blok sociale woningbouw op het terrein gebouwd. De Universiteit van Amsterdam kreeg een groot aantal van de oude ziekenhuisgebouwen in gebruik. Sommigen werden verbouwd, andere kregen een tijdelijke bestemming.

Voor de recente geschiedenis kijk onder ‘Het BG terrein nu’.

De Vereniging Openbaar en Leefbaar Binnengasthuisterrein zet zich in voor een duurzaam ‘eiland’ voor bewoners en alle andere mensen die de volle Amsterdamse binnenstad bezoeken.